Nog niet eens zo lang geleden groeide er een klein eikeltje aan een majestueuze Eik. Ja, mét hoofdletter, wat majestueus was ie, die Eikeboom.
Maar daar gaat het verhaal niet over, dat gaat over dat kleine eikeltje dat samen met zijn broertjes en zusjes aan die Eik groeit. Dat ging goed, hij werd niet aangevreten door de torretjes, kreeg geen last van schimmelinfecties en ook de vogels lieten hem daar in die boom met rust.
De tegenvaller
De zomer ging voorbij en de herfst kwam. Tijdens een zware hersfststorm viel het eikeltje op de grond. boem! Au!
Een tegenvaller, dat deed even zeer.
En een beetje hulp van buitenaf
Twee kleine handjes grepen het eikeltje en een klein neusje rook er aan. Het eekhoorntje wilde eigenlijk wel een hapje nemen maar bedacht zich. De winter komt er aan en dan is het lastig voedsel zoeken. Verstoppen dan maar. Hij begroef het eikeltje...en vergat het.
de ontdekking van de zielenmissie
Het eikeltje kreeg mooi de tijd om een wortel te vormen, en daarna een stengeltje. Hij had er zin in. Hij wist wat zijn missie was. Een hele grote eik worden.
Het stengeltje groeide boven de grond uit en de eerste blaadjes ontstonden. Dankzij het voedsel en water in de grond kon het eikeltje groeien en groeien. Dat is ook het het enige doel dat het eikeltje heeft. Een grote eik worden en zijn eigen eikeltjes produceren.
En de eikels...
Komt hij dan geen obstakels tegen? Jazeker, Een boom kan schaduw op hem werpen, konijntjes kunnen zijn jonge blaadjes oppeuzelen, mensen kunnen hem plat trappen. Laat het eikje zich hierdoor tegenhouden? geeft het eikje het halverwege op? Nee.
Er komen geen grote Eikels langs die vragen: "Zou je het nou wel doen?" of "Blaas je niet te hoog van de toren?" "Geef het nou maar op, er zit toch niemand op je te wachten.."
Het eikje laat zich niet weerhouden. hij groeit door, elke dag een beetje. Gewoon omdat dat zijn roeping is.
de mens en de eikels
Wat zijn wij mensen dan anders. Bij ons bestaan wel die Eikels. Als jij een bedrijf begint en vanuit het diepst van je ziel voelt welke weg je in moet slaan, komen er ineens wel grote Eikels op je weg. "Wie zit er nu op jou te wachten", fluisteren ze je toe. en: "Je bent nu toch wel groot genoeg, waarom zou je nog meer willen groeien?".
En dan is het belangrijk om net als het kleine eikje gewoon door te gaan. Je weet, net als dat kleine eikje, wat je diepste zielenmissie is. Laat je niet afleiden. Laat je niet omver praten. Overwin tegenslagen door gewoon dóór te gaan. Elke dag een stapje. Ook het eikje wordt niet in twee maanden een grote eik. Daar gaan jaren overheen. Maar door vastberaden iedere dag een klein stukje te groeien en tegenslagen het hoofd te bieden zal het hem uiteindelijk lukken.
Winnaars geven nooit op en opgevers winnen nooit.
Het eikeltje is een winnaar, gewoon, omdat opgeven niet in zijn woordenboek staat.
Heb jij je zielemissie gevonden. wees dan net als het eikeltje. En schrap het woord "opgeven" uit je woordenboek. Er is maar 1 weg voor jou. Omhoog. Een grote Eik worden.
Laat je weten wat jouw zielemissie is? En wat de Eikels op jouw pad jou vertellen?