top of page

Verse bladeren zoeken bij -12°C

Corona

Laat ik daar ook een blog over schrijven. Niet dat ik daar deskundig in ben. Helemaal niet zelfs. Maar mijn leven is wel op zijn kop gaan staan door de corona en vooral door de coronamaatregelen.

Het begon natuurlijk ruim een jaar geleden. De lessen lagen ineens stil. Geen lessen meer in mijn atelier en geen lessen meer in de VU. Gelukkig had ik prima reserves opgebouwd en daar ik geen gat in mijn hand heb, kon ik het daar prima mee redden. In de zomer weer gestart met 4 kleine groepjes in plaats van 2 grote, later 5 nog kleinere groepjes. Totdat het niet meer te doen was en ik wederom de deuren moest sluiten. Die sluiting duurt nu, maanden later, nog steeds voort.


Maar het is geen kommer en kwel.

Ik behoor tot de gelukkige Nederlanders die de corona niet aan den lijve heeft ondervonden. En ook mijn gezin en familie en vriendenkring is gelukkig verschoond gebleven.


Wat heeft corona nou eigenlijk met die bladeren te maken?

Op een hele koude februaridag werd ik gebeld door een verzorgingshuis in mijn dorp. In dat verzorgingshuis geef ik al een paar jaar geregeld een workshop aan de bewoners.

Die workshops zijn altijd een feestje. Ik ben met heel veel plezier peuterjuf geweest in een vorig leven, maar ik zou net zo goed in de ouderenzorg kunnen werken. Ik vind het prachtig.

Maar dat terzijde.

Het verzorgingshuis heeft heel recent een grote uitbraak van corona gehad. En een groot aantal van de bewoners is daar ook daadwerkelijk aan overleden. Zo triest.

Dus mijn contactpersoon in dat verzorgingshuis belde mij op om te vragen of ik wellicht gedenkbladeren wilde maken voor alle overledenen. Die zouden ze dan in de boom in de tuin ophangen. Bladeren van keramiek en op elk blad in goud de naam van een overleden bewoner. Op één blad zelfs twee namen. Een echtpaar...


Ik heb natuurlijk volmondig "ja" gezegd op deze prachtige opdracht. offerte gemaakt en die werd goedgekeurd. En dan aan de slag. Want er was wel 1 dingetje...het moest in twee weken af zijn, want dan was de eerste herdenking gepland. Geen stresssss


Maar, waar haal je handgrote bladeren vandaan als het -12°C is en alle tuincentra dicht zijn? Leuk, dat click en collect, maar ik kan op een fotootje niet zien hoe groot de bladeren van de kamerplanten precies zijn en of de nerven wel duidelijk genoeg zijn... Even een wandeling om het hoofd leeg te maken.


Tot mijn verbazing liep ik langs de tuin van de overbuurman en wat had hij als tuinafscheiding staan... een heel erg grootbladige klimop. Met hele mooie (bijna) handpalmgrote bladeren. Hij weet het niet, maar ik ben deze buurman eeuwig dankbaar. Dat vertel ik hem wel op de volgende straatbarbeque. Ik heb daarna nog vele wandelingen door de wijk gemaakt (dat krijg je als je een hond hebt), maar ik heb nergens anders zo'n grootbladige klimop gezien.


Daarna kwam de volgende uitdaging op mijn pad. Hoe hang je het op. Normaal gesproken ga ik dan een ochtendje naar een bouwmarkt en zoek in alle rust de beste oplossing bij elkaar.

Dát ging nu natuurlijk niet. Maar het is gelukt, een heel mooi ophangsysteem is gevonden dankzij het wereldwijde web.


Maar dat was niet het enige....

Naast dat dit voor mij natuurlijk een hele uitdagende opdracht is, wil ik wel kwijt dat het me niet koud in de kleren is gaan zitten. De lijst met namen van de overleden bewoners zorgde voor tranen in mijn ogen. Een flink gedeelte van de overledenen had ik in oktober in mijn workshop. Op zo'n moment is de corona geen ver-van-mijn-bed-show meer.

Als het mij al zoveel doet, terwijl het 4 maanden geleden is dat ik ze een klein middagje heb gezien en gesproken. Wat doet het dan niet voor het personeel van het tehuis? Zij zagen ze iedere dag. Zij wisten de (on)hebbelijkheden van iedere bewonder, maakte dagelijks grapjes met hen, en dan vallen ze ineens bij bosjes weg.


De dagen dat ik de bladeren aan het maken was, kreeg ik elke dag wel een berichtje: "Ik heb weer twee namen voor je". "Vandaag zijn het er drie". "Heb je nog een blaadje, ik heb weer een naam"....


Uiteindelijk zijn we tot een heel mooi resultaat gekomen. De eerste herdenkingen hebben plaatsgevonden.



Berichten in de lokale media:

"De afgelopen weken hebben de medewerkers van Reyerheem met elkaar verschillende in memoriam bijeenkomsten georganiseerd. Voor personeel, bewoners en nabestaanden van de onlangs overleden bewoners. Met muziek en gedichten is er met elkaar stil gestaan bij hen die ons ontvielen.

Er kon op een waardige, respectvolle wijze afscheid genomen worden, hun namen nogmaals genoemd. Voor elk van hen is een persoonlijk herdenkingsblad gemaakt. Deze worden in de Ginkgo Biloba gehangen.

“Zo hebben we met elkaar een heftige tijd afgesloten in Reijerheem. Het was mooi om dit met elkaar te beleven.”

Deze bijeenkomsten zijn met een beperkt aantal mensen gehouden i.v.m. de coronaregels."

Bron: RTV Ridderkerk



Herdenken in Reyerheem De afgelopen weken hebben de medewerkers van Reyerheem met elkaar verschillende in memoriam bijeenkomsten georganiseerd. Voor personeel, bewoners en nabestaanden van de onlangs overleden bewoners. Met muziek en gedichten is er met elkaar stil...

rtvridderkerk.nl Herdenken in Reyerheem — RTV-Ridderkerk De afgelopen weken hebben de medewerkers van Reyerheem met elkaar verschillende in memoriam bijeenkomsten georganiseerd. Voor personeel, bewoners en nabestaanden


Ik ben het verzorgingshuis heel erg dankbaar dat ik deze opdracht voor hen heb mogen uitvoeren.


De gedenkbladeren zijn overigens nu voor iedereen verkrijgbaar in mijn webshop. Wil jij een overleden dierbare op een bijzondere manier herdenken? Dan zijn deze gedenkbladeren wellicht voor jou.



113 weergaven0 opmerkingen
bottom of page